به گزارش سرویس فرهنگی مشرق، محمدرضا شریفی‌نیا همچنان یکی از چهره‌های پرکار سینمای ایران است. او سال گذشته چهار فیلم به روی پرده داشت، در چند فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی به ایفای نقش پرداخت، تهیه‌کنندگی یک فیلم سینمایی را به عهده داشت، نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره سی و یکم شد و در اکران نوروزی هم دو فیلم میلیاردی را به روی پرده دارد.
تسنیم گفت‌وگویی طولانی با شریفی‌نیا انجام داده که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید.
- (درباره اتفاقات سال گذشته در سینمای ایران): در سال اخیر، یک تشتتی در بین بچه‌های سینما به وجود آمد که مجموعه‌اش، به ضرر سینما و اهالی سینما شد. همه می‌دانند که تا آن همدلی و یکپارچگی بین بچه‌های سینما نباشد، امکان ندارد که سینمای ما رشد کند. رشدی که ما در طی این سال‌ها به دست آوردیم، به خاطر رعایت این یکپارچگی و یگانگی بود که تا حدودی میان اهالی سینما وجود داشت.
بعد از انقلاب، سینما بیشتر از دیگر مقولات عرصه هنر رشد کرد به طوری که هیچ شاخه‌ای از هنر به اندازه سینما نتوانست برای ما جوایز داخلی و خارجی به همراه داشته باشد ضمن آنکه ما به وسیله سینما توانستیم خودمان را به تمام دنیا بشناسانیم و بهترین کار‌ها را عرضه کنیم؛ حالا ممکن است این وسط چند تا فیلم ضدایرانی هم به جشنواره‌های بین المللی راه پیدا کرده باشد ولی ما توانستیم جای این فیلم‌ها را در جشنواره‌هایی معتبر‌تر پر کرده و کارهای بهتری عرضه کنیم. خیلی حیف است که چنین اتفاقاتی در جامعه سینمایی ما وجود داشته باشد که سینماگرانش از هم جدا شوند و آن وحدت و یکپارچگی لازم را نداشته باشند. البته بخشی از این مشکلات هم به مسئولین ما باز می‌گردد که اجازه ندهند چنین شرایطی به وجود آید و با اقداماتی که انجام می‌دهند هنرمندان را به سمتی نبرند که به انسان‌هایی منزوی و دور از هم تبدیل شوند.
- (درمورد حواشی فیلم «قلاده‌های طلا»): من فکر نمی‌کنم در این سینما، کسی بتواند کسی را بایکوت کند. درمورد امین حیایی باید بگویم که بعد از فیلم «قلاده‌های طلا»، خود من حداقل چهار تا فیلم به او پیشنهاد دادم که بیاید بازی کند مثل سابق. کماکان آقای حیایی در صدر بازیگران ایرانی قرار دارد و کماکان طرفداران بسیاری زیادی دارد. بازی امین در «قلاده‌های طلا» بسیار خوب بود. من فکر می‌کنم فیلم «قلاده‌های طلا» بخشی از توانایی‌های نهفته امین را نشان داد و برای چندمین بار ثابت کرد که او چه بازیگر قابلی است. البته باید این را هم در نظر داشت که فیلم «قلاده‌های طلا» یکی از فیلم‌های بسیار خوبی بود که در این مملکت ساخته شده. آقای حیایی به خاطر کارهای نمایش اخیرش، «قحطی نور»، سرش حسابی شلوغ است؛ یک تئا‌تر موزیکال و نمایش حرکت و موزیک ضمن اینکه ایشان 7، 8 سال است می‌گوید می‌خواهد در عرصه موسیقی فعالیت‌های بیشتری داشته باشد و آلبوم منتشر کند، اما وقتش را ندارد.
ما در عرصه سینمای بین‌المللی، هنرمندی داریم به نام آنتونی کوئین. این هنرمند، یهودی است ولی آمده برای یک فردی به نام مصطفی عقاد که اعتقادات مذهبی داشته و مسلمان است، در فیلم «محمد رسول الله (ص)»، نقش عموی پیامبر را بازی کرده است.
وقتی ایشان چنین کاری کرد، حالا باید تمام یهودیان جهان از او متنفر شوند؟ این هنرمند با این کارش، تمام جهان اسلام را عاشق خود کرد و نشان داد ما در عرصه هنر، برادر هم هستیم. او به ما نشان داد که باید در عرصه هنر سعی کرد تا سلایق خودمان را به هم نزدیک‌تر کنیم. یک انسانی که خودش یهودی است و اسلام را قبول ندارد، می‌آید و در نقش عموی پیامبر (ص) برای ما بازی می‌کند. ببینید که این حرکت چقدر ارزشمند است آن وقت کسانی می‌آیند و مثلا امین حیایی را برای بازی در «قلاده‌های طلا» نفی می‌کنند. واقعا کسانی که امین حیایی را نفی می‌کنند، مغزشان به اندازه فندق است.
طبیعتا هر کسی که یک فیلمی کار می‌کند، مورد نقد مردم قرار می‌گیرد بعضی‌ها خوششان می‌آید و بعضی‌های دیگر هم خوششان نمی‌آید. من فکر می‌کنم استقبالی که از فیلم «قلاده‌های طلا» به عمل آمد و فروش بسیار خوبی که اصلا هیچکس توقعش را نداشت، از این فیلم حاصل شد، نشان دهنده این است که هم آقای حیایی، هم آن فیلم و هم تمام آن آدم‌هایی که در این فیلم کار کردند، به نوعی مورد توجه مردم هستند.
- (درمورد همکاری با کارگردانان تازه‌کار): من بخش اعظمی از علاقه‌ام به کسانی است که می‌خواهند کار اولشان را بسازند. کارگردانانی که علاقه‌مندند و کاربلدند و آمده‌اند و شروع کرده‌اند. من باید به آن‌ها کمک کنم. اگر من کمک نکنم چه کسی باید به آن‌ها کمک کند؟ آدم‌هایی که در این عرصه زحمت کشیده‌اند و کار کرده‌اند و خبره شده‌اند و باید دست بچه‌های جدید را بگیرند. کار کنند و کمک کنند. حالا ممکن است چند کار هم خوب درنیاید، اشکالی ندارد؛ برعکس، فیلمی بازی می‌کنیم که خیلی خوب می‌شود. همه ما امسال در جشنواره فجر دیدیم که کارگردانان اول ما بسیار خوب درخشیدند. مثل کارگردان فیلم «دهلیز» یا کارگردان فیلم «تنهای تنهای تن‌ها» یا کارگردان فیلم «قاعده تصادف» که فیلم اولی نبود اما کارگردان جوانی داشت. این جوانان، امسال خودی نشان دادند. من به شخصه این کمک را از کسی دریغ نمی‌کنم. برای من هم فرق نمی‌کند که آن کارگردان چه نگاهی دارد. مهم این است که دارند در جهت رسیدن به یک کمال و حقیقت کار می‌کنند. همه آدم‌ها دارند جستجو می‌کنند، ما در مسائل فکری، تازه اول راه هستیم و داریم می‌رسیم به آن حقیقت نهایی و کمال مطلوب. بنابراین همه ما در این عرصه شاگرد هستیم. اینکه حالا من کسی شده‌ام برای خودم یا فلانی کسی شده برای خودش، در جامعه هنری، هیچ معنایی ندارد.
- (درمورد فروش دو فیلم «رسوایی» و «تهران 1500») «رسوایی» که به نظرم یک فیلم ویژه‌ای است که در سینمای ایران ساخته شده و بازی‌های بسیار خوبی دارد که یکی از آن بازی‌های جذاب، بازی اکبر عبدی است که به نظرم واقعا شایسته دریافت سیمرغ بود. کار ده نمکی هم یک حرکت رو به جلو است بخاطر اینکه این فیلم، اثری کمدی نیست و فیلمی کاملا جدی است که مورد استقبال هم قرار گرفت.
فیلم «تهران 1500» هم یک کار جدیدی در سینمای ایران است که تا به حال چنین کاری در سینمایمان انجام نشده بود. فیلم، قابل مقایسه با نمونه‌های موفق خود و حتی کارهای والت دیزنی است. کاری بسیار ارزشمند که من توصیه می‌کنم که در آن، شخصیت‌ها به شکل کارتونی ساخته شده و بازیگران بسیار بزرگی به جای خودشان صحبت کرده‌اند در حالی که شکل و شمایل خودشان را دارند. این کار جدید سینمای ایران در نتیجه زحمت 2 سال و نیم تیمی 100 نفره از اهالی بسیار زبده انیمیشن و سینماست که خدا را شکر با استقبال بسیار خوبی از سوی مردم مواجه شد. این فیلم نشان داد که ما در عرصه انیمیشن به چه پیشرفت‌هایی رسیده‌ایم. به هر حال امیدوارم هر دوی این فیلم‌ها در شبکه نمایش خانگی نیز با استقبال قابل توجهی مواجه شوند.
